Ik ging nog een keer op naaiweekend... Dat was ondertussen al van in 2014 geleden, dus vond ik dat ik zeker nog een keertje kon gaan! (Ondertussen heb ik ook nog een naaiweekend gepland in oktober, maar sssssst...)
Dit weekend trok ik dus - op initiatief van Marieke - samen met nog 22 andere (s)toffe wijven naar Brugge. (Unique Marieke blogt-instagramt-facebookt ook, zeker volgen! )
Vooraf kende ik niemand, wel van het volgen via blog of Instagram, maar ik had nog niemand van hen persoonlijk ontmoet. Awel: het had niet beter kunnen meevallen! Het feit is nog maar een keer bewezen: zet volk bij elkaar met een raakvlak (naaien dus...) en het klikt! Ik sprak af met Brigitta om te carpoolen, en het ijs was onmiddellijk gebroken; we reden een dikke 3 uur naar Brugge, maar ik heb me geen moment verveeld, dankzij Brigitta...
Ik mocht tijdens dit weekend een boel geweldige, plezante, toffe, zotte, leuke, creatieve, inspirerende, originele, soms-met-een-hoek-af vrouwen leren kennen en ik genoot! (Ik geniet nu nog altijd... Bij het schrijven van deze blog, komt dat gevoel alweer naar boven!)
Voor ik jullie bestook met enkele foto's, wil ik jullie graag meegeven wat ik leerde de voorbije dagen:
Ik leerde...
- van Katja: dat een naaimachine niet werkt als je op het pedaal van je overlock duwt
- van Maxine en Tante Ann: dat ik altijd een extra lap rode katoen moet meenemen
- van Bieke: hoe ik een reeks steken moet maken met mijn Pfaff, want dat is gewoon veel mooier!
- ook van Bieke: dat je een Pfaff gewoon moet uitzetten als je het knopje niet vindt om terug naar het vorige menu te gaan ;-)
- van Francesca: dat ik héél dringend een cursus patroontekenen/-aanpassen moet gaan volgen, want dat een beleg nooit - maar dan ook nooit - klopt!
- van Tante Ann: dat zij prachtige stuks maakt voor zichzelf én voor anderen en dat ze graag vertelt welke patroontjes ze daarvoor gebruikt
- van Brigitta: dat ik nooit nog alleen ga rijden naar een naaiweekend, want met twee is zoveel plezanter!
- van Marieke: dat een weekend organiseren veel stress met zich meebrengt, maar dat dat ook als gevolg heeft dat wij puur hebben kunnen genieten omdat Marieke en haar mama Bernadette echt O-VE-RAL aan hadden gedacht! Nog eens een superdikke merci daarvoor!
En ik heb er een nieuw woordje bij: SHIZZLE :-)
Op vrijdagavond openden we het weekend met een heel erg leuke swap. Niet iedereen deed hieraan mee, het was volledig vrijblijvend... Hieronder zie je de resultaten van onze swap:
Ik kreeg een swappakje van Francesca met een leuk briefje erbij. Francesca, nog eens bedankt! De pennenzak is ondertussen al in gebruik...
Daarna begon ik al te naaien, tot middernacht ongeveer. De meesten lagen toen al te ronken, maar echt moe was ik nog niet...
Ik maakte gedurende het weekend een heel aantal stuks, dankzij de vele uurtjes naaien :-) Ik denk toch wel dat ik één van de naaisters ben met het meeste aantal uren achter de machine...
Pronkstuk van het weekend was de Drake-jas uit La Maison Victor en dat werd een jas met een verhaal...
In het tijdschrift staat als voorgeschreven hoeveelheid stof 125cm, ik bestelde 130cm bij Huis van Katoen, maar no way dat ik al die patroondelen uit dat stuk stof ging krijgen. Uiteindelijk haalde ik de belegdelen uit een contrasterend stofje en daardoor heeft de jas ook geen pad over de rits. Daar had ik namelijk ook niet meer genoeg stof voor en het was echt geen zicht om dat in een andere stof te doen...
Dan de fournituren: ik bestelde alles bij K-Bas, maar spijtig genoeg ging mijn bestelling verloren. Na een mailtje kwam Mieke met een voorstel en zodoende had ik enkele dagen voor ik vertrok toch nog de juiste materialen in huis! Superservice daar bij K-Bas, niets dan lof!
Doordat ik de stof vooraf al knipte en inpakte, en ik de fournituren er dus last minute bijstak, kwam ik pas op het weekend tot de conclusie dat de kleur van de rits en het touw eigenlijk niet bij de jas pasten... Marieke to the rescue die mij toch nog een zwarte rits bezorgde!
Het touw en de koordstoppers kocht ik uiteindelijk vandaag op het Stoffenspektakel.
En nu is die jas dus eindelijk af en zeg ik: een jas zal ik misschien ooit nog wel eens maken, maar dat zal toch niet voor direct zijn!
Wat ik wel spijtig vind, is dat de zakjes bovenaan vals zijn.
Als ik ooit nog eens een jas maak, zorg ik dat er echte zakjes achter verstopt zitten!
De voering komt van bij Babarum, net als het 'krulschaap' voor de kap.
Mijn labeltje maak ik ondertussen zelf, als jullie graag een tutorial willen, shoot!
Voor mezelf maakte ik nog een keer het Jackie-vestje (of Mona-vestje) uit La Maison Victor. Dit was zaterdagnacht in de late uurtjes (of eerder de vroege uurtjes :-) ) en eigenlijk is dat er wel aan te merken... Toch vind ik het een leuk vestje, al was het maar omdat het perfect past bij een Harlequin die ik ooit maakte. Het kleedje is van de goede kant van de stof gemaakt, het vestje van de verkeerde kant en dus passen ze perfect bij elkaar. Nu heb ik mijn eigen Chanelpakje ;-)
Dan voor Line: een Laure van Straightgrain in een stofje dat ik nog vond in de kast. Van deze ben ik eigenlijk niet zo een fan. Ik weet niet waar het aan ligt: de stof? het model? Ik kan er de vinger niet op leggen, maar ja ...
Wat ik wél mooi vind: de stekenreeks op de mouwen en de zoom. Ik leerde van Bieke dat je een stekenreeks kan maken met een Pfaff. Allee, eigenlijk leerden we het aan elkaar, want ze vroeg eerst: 'Elke, weet jij nog hoe dat moet?' En toen herinnerde ik me dus dat ik dat ooit wel geweten had, maar nooit gebruikte. Na wat zoeken, ieder op haar eigen machine, lukt het ons allebei om met een deftig resultaat voor de proppen te komen.
Ik ben helemaal fan van Bieke haar stekenreeks: ongetwijfeld binnenkort op haar blog!
Binnenkort is het bij ons op school fotograaf en dus moest Lenn een nieuwe Theo hebben... Lang geleden dat ik er nog eentje maakte met lange mouwen en daar is dus beduidend veel meer werk aan dan eentje met korte mouwen. Maar soit, het resultaat is mooi, ik ben er blij mee en ondertussen heb ik die mouwsplitten nog eens geoefend.
Dit hemdje werd ook proefmodel om automatische knoopsgaten te maken en machinaal knopen aan te zetten. Proefmodel, niet voor mij, want ik gebruik die functies al heel lang, maar wel voor enkele dames die dat eens graag in real life wilden zien.
En ik blijf fan van de piekfijne afwerking binnenin van de Theo!
Een Mara van Compagnie M voor Line. Ook al lang geleden dat ik die nog eens maakte, maar ik moet er duidelijk nog gaan maken. Zat redelijk snel in elkaar en het is toch zo een mooi modelleke, hé...
Het stofje met dromenvangers bestelde ik speciaal voor Line, aangezien ze een ganse collectie boven haar bed heeft hangen. Er kan er altijd eentje bij voor haar...
En dan een specialleke: Heleen zat in mijn buurt te naaien, en ze was bezig aan deze Lena voor haar dochtertje. Maar hoe langer ze eraan bezig was, hoe meer ze er vanaf wilde... Plan was dat het kleedje eerst naar Brigitta zou gaan, maar zij twijfelde aan de maat voor haar dochter. Voor Line zou de maat echter perfect zijn, dus kreeg ik een deels afgewerkt kleed en een lap stof met de boodschap: 'Als ge het afmaakt, krijgt ge het...'
Dus ja... Dat is niet moeilijk dan hé! Ik maakte inderdaad de Lena af (wat echt maar een klein beetje werk meer was) en zo is Line dus weer een kleedje rijker. Al zal het wel voor volgende winter zijn, denk ik...
Heleen, nog een keertje bedankt!
Op zondag hadden we ook nog wat naaitijd en ging ik voor kleinere projectjes...
Ik maakte nog drie kleurpotlodenrollen voor de aankomende verjaardagsfeestjes, een kussensloop (die ik vergat te fotograferen zie ik nu, maar geen probleem; dat komt nog!), een knijpportemonneetje uit een restje kurkleer en een toiletzak.
Enfin, ik vermeldde het al; een heel productief weekend! Ik heb zoveel spijt dat het voorbij is, zou direct terug willen gaan... Dus Marieke: volgend jaar nog een keertje? ;-)
Noot: Marieke zorgde ook voor een geweldige en tot de top gevulde goodiebag voor iedereen. Om haar moeite en alle sponsors eer aan te doen, volgt daarover ook nog een blogpost binnenkort...
